Tuscan autumn - Dekoracje ślubne- Florystyka - Warsztaty florystyczne Poznań

Home
About
Portfolio
Offer
Contact
Warsztaty florystyczne
- Warsztaty 2021
Blog
Kursy online

Home
About
Portfolio
Offer
Contact
Warsztaty florystyczne
- Warsztaty 2021
Blog
Kursy online

trendy we florystyce w 2021 roku, trendy w branży ślubnej 2021

1 16

OBSERWUJ NAS NA INSTAGRAMIE @flowerstories.pl

12/30 CO NAS TRZYMA W MIEJSCU? Kojarzycie pewnie

12/30 CO NAS TRZYMA W MIEJSCU?

Kojarzycie pewnie obrazki z internetu przedstawiające piękne i majestatyczne słonie zniewolone przez człowieka. Na niektórych z nich słonie przywiązane są okrutnymi łańcuchami, ale na niektórych widoczna jest tylko niezbyt gruba lina zamocowana do drewnianego kołka. Jak to się dzieje, że słoń z tego kołka się nie zerwie mimo tego, że posiada wystarczająca siłę, żeby staranować niejedno drzewo? Ano tak, że przywiązywany od dziecka uczy się, że nie da rady się uwolnić. Gdy dorasta z przyzwyczajenia przestaje podejmować starania i przestaje walczyć: z liną, z człowiekiem, ze zniewoleniem.

Każdy z nas walczy z własnymi demonami i ograniczeniami, które wbijano nam do głowy od dziecka. Rodzice, często w dobrej wierze, próbując wychować nas na grzeczne dziewczynki wyposażyli nas w masę kompleksów i hamulców. Ja mam w sobie wieczne przeświadczenie o tym, ze jestem niewystarczająco dobra - pamietam sytuacje gdy mówiłam, że dostałam ze sprawdzianu „piątkę”, to pytano się mnie dlaczego nie „szóstkę” 🙈 Pamiętam, że uczono mnie, by ciagle przeć do przodu, być lepszą, nie porównywać się do innych. Bywało to motywujące, jednak bywało i tak, że czułam się jak ten słoń który nie mógł ruszyć z miejsca 😖 Do dzisiaj zresztą mimo tego, że jestem z czegoś niezwykle dumna, potrafią mi się śnić po nocach członkowie rodziny, którzy wyrażają swoje niezadowolenie z tego co robię 🤭 Nie wspominając o tym, że nadal po latach muszę udowadniać, że moja praca jest prawdziwą pracą i że nie planuje wracac na etat czy do korpo 😅

Jakkolwiek brutalnie to brzmi, to mam wrażenie, że w naszej branży, kobiety są często zbywane przez swoich partnerów czy rodziny, a ich praca deprecjonowana (znacie teksty „o układasz kwiatki? to takie hobby? A czym się naprawdę zajmujesz?”) Wszystko to nie powinno zniechęcać nas do walki o siebie i swoje marzenia. Nie możemy stać w miejscu, bo ktoś ma inną wizje na nasze życie 🙅‍♀️

Jestem ciekawa czy wy także spotykacie się z takimi stwierdzeniami na temat waszej pracy. Jakie podejście do tematu mają Wasi bliscy? Czy wy tez tak jak ja czujecie czasem, że to was hamuje?

11/30 O ZANIŻANIU CEN Dzisiaj po raz kolejny w t

11/30 O ZANIŻANIU CEN

Dzisiaj po raz kolejny w tym roku przeczytałam na jednej z grup florystycznych gorącą dyskusje na temat wyceniania prac i zaniżania cen. Argument, że konkurencja sprzedaje taniej, że klienci odrzucają nasze oferty bo gdzieś indziej ktoś zaproponował im tańszą opcję znam na pamięć. Na każdych warsztatach temat wraca jak boomerang.

Jakiś czas temu zaczęłam pytać swoje kursantki czy na innych warsztatach lub w szkole wyceniały każdą zrobioną pracę. Fajnie, nauczyłaś się jak robić bukiet skretolegle, ale czy liczyliście ile materiału do niego potrzebujesz i ile powinien kosztować? Czy nauczyciel pomógł Ci wycenić Twoje prace? Wytłumaczył jak to się robi? Nikt nie odpowiada na to pytanie twierdząco.

I wiecie co? Mam o to ogromny żal, bo widzę ile frustracji wywołuje później sytuacja w której ktoś nie wie za ile coś sprzedać. Albo sytuacja w której na rynku pojawiają się nowe florystki czy firmy dekoratorskie i proponują niskie/ za niskie ceny. Te ceny nie mają racji bytu, bo nie pozwalają na zarobek - ja nazywam to wtedy drogim hobby. Takie ceny wywołują też niepotrzebne agresywne nastawienie wobec kiełkującej konkurencji, bo przecież „ona psuje rynek”. Tylko skąd ta ona ma wiedzieć ile coś musi kosztować jeśli nawet na profesjonalnych kursach czy szkoleniach nikt jej tego nie nauczył?

Tak, mam o to żal do osób, które uczą, ale nie tego. Nie wiem jak jest w każdej szkole czy na każdym kursie, wiem tylko co mówią dziewczyny które trafiają do mnie i otwierają oczy szeroko na widok moich tabelek czy obliczeń 😅

Jestem ciekawa czy Was uczono wyceniania prac i jeśli tak, w jaki sposób 😊 Jeśli nie, to skąd wiedziałyscie jak coś wycenić?

10/30 O HEJCIE Dzisiaj kilka słów, które nigdy

10/30 O HEJCIE
Dzisiaj kilka słów, które nigdy nie miały paść, ale chcę Wam napisać o tym w kontekście tego co się dzieje teraz wokół znanych osób w internecie. I nie zrozumcie mnie źle, do nikogo się nie porównuje i skala złości, która mnie dotknęła nie równała się temu co doświadczają znane osoby.

W tym roku, zresztą po jednym z moich postów, zleciało się na moje konto stado przypadkowych osób. Absolutnie nie wiedziałam co się dzieje, widziałam tylko jak pod moimi postami przybywa chamskich komentarzy. FB gratulował mi statystyk, a ja ze zadziwieniem odczytywałam wiadomości, które wysyłali mi ludzie. Do tego stopnia byłam zdziwiona,że część z nich dostałam na moje prywatne konto na FB. Tak, ktoś fatygował się aby odnaleźć moje prywatne konto i napisać mi wiadomość w stylu “jesteś zadufana i zarozumiała”(a to jedna z tych delikatniejszych). W nocy płakałam. Nie wiedziałam skąd wykiełkowało to źródełko, do czasu gdy okazało się, że ktoś zaczął te moje posty udostępniać na różnych grupach o czym nie miałam pojęcia. I uwierzcie mi, gdyby to była jedna wiadomość to dałabym radę, ale gdy dostajesz takich komentarzy kilkadziesiąt, to otwierasz szeroko oczy i mówisz sobie “nie będę już nic więcej pisała, lepiej siedzieć cicho i wrzucać zdjęcia kwiatków”. Ludzie przeglądali moje posty i stories i szukali lub po prostu wymyślali do czego można się dopierdzielić.

W tym czasie obserwowało mnie pewnie 3 tys. osób, co nie czyni ze mnie jakiejś influencerki ani autorytetu. Instagram traktuje jako pamiętnik swojej podróży,w którym spisuje przemyślenia. Internet dał mi możliwość poznawania Was, radości z tego co robię, ale też mocno ugasił chęć dzielenia się swoim życiem. Zobaczcie, że nigdy nie komentuję żadnych spraw politycznych czy społecznych. Jestem po prostu za słaba, żeby czytać interpretacje tego co napisałam, tłumaczyć się ze swoich słów. Dla własnego zdrowia psychicznego milczę.

Piszę o tym, żeby dać Wam znać, że nie musicie być celebrytami, żeby doświadczyć nienawiści w internecie. Nie musicie być znani, aby zostać ofiarą przypadkowego ataku. I nie, nikt z nas nie czeka na taką reklamę. Nie potrafią sobie z tym poradzić silni, a co dopiero takie żuczki jak ja?

9/30 „POTRZEBUJĘ POMOCY” Ostatnio jedna z dz

9/30 „POTRZEBUJĘ POMOCY”

Ostatnio jedna z dziewczyn na moim szkoleniu zapytała się jak to jest z delegowaniem pracy w trakcie zleceń. “Czy nie boisz się oddać wykonania jakiś elementów komuś innemu?, “Jak tu zaufać, że ktoś to zrobi tak samo dobrze jak ty?”
Uśmiechnęłam się, bo przypomniało mi się, kiedy sama poleciałam do Włoch pracować dla innej florystyki z USA przy ślubnej realizacji. Zadałam jej wtedy to samo pytania, a ona mi odpowiedziała: “Uwielbiam pracować z freelancerami, oni często są lepsi ode mnie.” Byłam w szoku, że ktoś tak otwarcie potrafił o tym powiedzieć, ale zawsze uważałam, że Amerykanie mają bardziej otwarte umysły i nie boją się tak bardzo konkurencji jak Polacy 😉

Jej słowa mocno mi zapadły w pamięć, bo były w 100% prawdziwe. Każdy w pewnym momencie dochodzi do momentu, gdy nie jest w stanie wykonać wszystkiego samemu. Ja nie wykonuję już żadnych zleceń samodzielnie, nie tylko dlatego, że są one większe i fizycznie nie dam rady. Także dlatego, że znam swoje mocne strony i wiem, że potrzebuję ludzi, którzy w innych aspektach są ode mnie lepsi lub lubią robić rzeczy, których ja nie lubię (jak wchodzenie na drabiny czy zaplatanie girland🤷‍♀️).

Ludzie którzy chcą robić wszystko sami mają krótkowzroczną wizję swojego biznesu. Proszenie o pomoc sprawia, że uczymy się, poszerzamy naszą wiedzę, możemy dać z siebie więcej. To też pokazuje, że chcemy pracować z innymi, nie boimy się ich. Sprawia, że sami chętniej dzielimy się naszą wiedzą. Wyzbywamy się swoich paranoi, których w świecie florystycznym widzę pełno - „nie powiem, to moja tajemnica”. Wiecie o czym mówię?

Zdjęcie @jamstudio.weddings z cudowna papeterią @katelov.calligraphy Mata @fina_stylingtreasures

8/30 O zadręczaniu się Zdarza się i tak w nasz

8/30 O zadręczaniu się

Zdarza się i tak w naszym biznesowym życiu, że chociaż jesteśmy dumni z naszej pracy, zadowoleni z efektów i wiemy, że daliśmy z siebie wszystko, coś nie spodobało się naszemu klientowi. Miałam tak kiedyś gdy przyjechałam prowadzić szkolenie z obsługi programu informatycznego, a uczestnicy przyszli na nie bez laptopów bo w korpo pracowali przy stacjonarnych komputerach 😅 To tak jakbyscie na szkolenie z excela przyszli z kartka i długopisem. Po szkoleniu wypełnili ankietę i dostałam kilka słabych ocen za niedostosowanie się do ich realiów. Byłam wściekła, bo przygotowałam się, zrobiłam prezentacje, zadania do ćwiczeń, dałam im wszystko co mogłam a i tak zadręczałam się, że szkolenie było beznadziejne. Miałam dość i miałam ochotę już tego więcej nie powtarzać. Nie dawało mi to spokoju przez długi czas, a jak widzicie chociaż minęło pewnie 6 lat ciagle to żywo pamietam 😅

Nie dziwią więc mnie pytania na warsztatach czy opowieści dziewczyn, które nie potrafią poradzic sobie ze stresem i strachem, bo klientowi coś się nie podobało. Często są to mega zdolne dziewczyny, które nie potrafią przestać się samobiczować z tego powodu. Siedzą i się zadręczają smutnymi myślami, dołują się i same podkopują wiarę we własne siły i możliwości. Zawsze zastanawiam się co mam im powiedzieć, jak mam je zmotywować do dalszego działania, jak mam wytłumaczyć, że potykanie się zdarza i trzeba iść dalej. Jak wytłumaczyć, że ta opinia jednego klienta nie odzwierciedla naszych prawdziwych umiejętności i tego co myślą pozostali klienci!

I gdy nie znajduje sama dobrych słów, z pomocą zawsze przyjdą książki lub podcasty których słucham. Bo gdy i ja analizuje co mogłabym komuś powiedzieć to wystarczą takie słowa by dać mi siły:

Każda sekunda która poświęcasz na to żeby się zadręczać to sekunda której nie poświęcasz na zastanawianie się jak stać się lepszym.

Kropka. Proste, a dla mnie mocne. I jedynie słuszne słowa. Dołowanie w gruncie rzeczy w niczym nam nie pomaga. Naprawdę lepiej wyciągnąć wnioski, wprowadzić zmiany i ruszyć dalej.

Na zdjeciu bukiet jednej z kursantek @saska_deco w obiektywie @nikodempietrasfotografia 😍

7/30 PO CO MI UMOWA? Współpraca z salami weseln

7/30 PO CO MI UMOWA?

Współpraca z salami weselnymi to temat, który zasługuje na 100 postów, ale pozwólcie, że dzisiaj podejdę do tego tematu od drugiej strony. Bo oczywiście można narzekać na sale, zwalać winę na trudnych właścicieli, ale w mojej ocenie po prostu dużo łatwiej przed pewnymi sytuacjami się po prostu zabezpieczać. Między innymi po to jest mi umowa.

Jedno z wesel, na które przygotowywałam dekoracje odbywało się w naprawdę bardzo dobrym miejscu. Kilka gwiazdek, ślub za ślubem, super jedzenie i zadowolone Pary Młode. Rozmawiałam nawet z panią menadżer i chociaż rozmowa była zdawkowa to ustaliłam, że na montaż możemy przyjechać od godziny 7:00. Na miejscu byłam na czas, a zaraz po mnie dojechały do pomocy dziewczyny drugim autem. Kelnerka zaprowadziła nas na salę, jednak zaznaczyła, że możemy przebywać tylko w jednej części, bo w pozostałych odbywać się będzie jeszcze śniadanie dla gości z poprzedniego dnia. Super, - pomyślałam - to po co umawiacie się ze mną na 7 rano? Do której trwa śniadanie? - zapytałam uprzejmie. Do 12:00 - odpowiedziała kelnerka. Otworzyłam szeroko oczy i wydusiłam “aha, dziękujemy.” Miałam w głowie wizję przygotowania całej dekoracji na większości stołów w 3 godziny, włącznie z prasowaniem obrusów, rozkładaniem podtalerzy, serwetek, wszelkich dodatków. Wiedziałam, że zdążymy, bo musimy zdążyć, ale HELLO 😭

Dlaczego o tym piszę? Bo chociaż wiedziałam, że czasu mam mało i że zrobię wszystko żeby się wyrobić, byłam spokojna, bo moja umowa zabezpiecza mnie przed takimi właśnie sytuacjami ze strony sali. Moja umowa określa dokładne godziny montażu, demontażu oraz fakt jak sala ma być przygotowana do tych czynności. Jako wykonawca robię wszystko, żeby takie szczegóły ustalić z wyprzedzeniem, bo jeśli na montaż mam realnie tylko 3 godziny mogę na miejscu być później, ale z większą grupą pracowników. Umowa pozwala mi dźwigać odpowiedzialność za różne trudności, które pojawią się nie z mojej winy. Nigdy nie przyjęłabym postawy “oni zawalili, więc ja mam gdzieś czy zdążę czy nie”, jednak w razie potrzeby mogłabym do niej sięgnąć.

Jestem ciekawa Waszych doświadczeń z salami i tego czy jakoś się przed takimi sytuacjami zabezpieczacie?

@2020 Flower Stories

Back to Top